Biblijne myślenie o człowieku można uchwycić, przyglądając się językowi, jakim mówi ona na jego temat. Pomijając późne księgi, powstałe pod wpływem filozofii greckiej, Biblia nigdy nie dzieli człowieka na ciało i duszę, choć w biblijnym tekście pojawiają się słowa, które współczesnemu czytelnikowi mogą taki podział sugerować.

Warto pokonać nieraz długą drogę, aby odnaleźć mistrzów i kontemplować ich dzieła. W nich zaklęte jest nie tylko ludzkie spojrzenie. Tradycja tych spojrzeń przekazywana jest z pokolenia na pokolenie tym, którzy o to proszą. Miłosne spojrzenia ukazują znaczenie zawstydzonego ciała, pozwalają patrzeć i kontemplować. Ukrywają nagość w miłości Boga i człowieka...

Nasze ciało jest podmiotem wolności albo niewoli. Daje okazję do przeżycia mistycznego lub orgiastycznego. Nie bez udziału naszej woli może wspiąć się na szczyty albo stoczyć do rynsztoka. Jest zarówno sceną, jak i aktorem w teatrze naszego istnienia. Od nas w ogromnej mierze zależy, czy będzie to bełkot, czy spektakl piękny i mądry.

Eucharystia jest Ciałem ofiarowanym nam z miłości. Dlatego pamiętajmy, że "wymaga ona więcej niż tylko przyjmowania; ona także wymaga zaspokojenia pragnienia Chrystusa. On mówi: «Przyjdźcie do Mnie»" (Matka Teresa z Kalkuty). Jezus więc wzywa nas nie tylko do przyjmowania Komunii, ale do wejścia w komunię - ciała, serca i umysłu.