Pomiędzy sferą sakralną a profaniczną w życiu społecznym znajduje się czas odpoczynku. To, co przynależy do obowiązku pracy, zostaje zawieszone, a to, co zwykło się oddawać Bogu, już wypełniono. Wchodzimy w tak zwany wywczas, czyli w szczególną porę swobody, beztroski, często na łonie natury.

Przyszedł kiedyś do księdza Jerzego mężczyzna. Młody, zwolniony właśnie z miejsca internowania. Skarżył się, że nie ma butów na zimę. Ksiądz zdjął wtedy z nóg własne buty i oddał nieznajomemu. Tych butów ów mężczyzna nigdy nie włożył. Zdobył inne, a te od księdza Jerzego schował do szafy. Do dziś przechowuje je jak relikwie.

10 lutego 1940 roku Rosjanie rozpoczęli deportację Polaków mieszkających na Kresach Wschodnich. Wśród deportowanych na Syberię byli także bliscy Józefa Chromika SJ, który w rozmowie z Józefem Augustynem SJ opowiada o losach swojej rodziny na "nieludzkiej ziemi".

W wywiadzie dla "Życia Duchowego" o. Wiesław Słowik, który wstąpił do Towarzystwa Jezusowego w 1959 roku, w wieku niespełna piętnastu lat, opowiada o rozeznawaniu powołania, jezuickiej formacji zakonnej, powołaniu do wojska i służbie wojskowej w czasach PRL-u, którą odbył najpierw w Unieściu, niedaleko Mielna Koszalińskiego, a później w kompanii saperów 41. Pułku Piechoty w Szczecinie.

Henryk Pietras SJ przedstawia historię Wydawnictwa WAM, najstarszego wydawnictwa katolickiego w Polsce. Mówi m.in.: "Pierwszą 'prawdziwą' książką wydaną w roku 1872 była 'Ewangelia według św. Mateusza', z naukowym komentarzem o. Stanisława Stojałowskiego. Cały nakład tej książki został jednak oddany na przemiał, ponieważ w owym komentarzu cenzorzy doszukali się treści socjalistycznych".

Starałem się być człowiekiem i kapłanem odpowiedzialnym, który Pana Boga stawia na pierwszym miejscu i u którego zawsze zwyciężają zasady moralne, etyczne. Wraz z upływem czasu to pragnienie krystalizowało się i ukonkretniało w życiu. Najważniejsze dla mnie było postępowanie według Dekalogu, służba Panu Bogu i wierność Mu, bez względu na okoliczności.