Dziś wszyscy chcą być młodzi, piękni i zdrowi, a przy tym nieustannie dysponować szeroką gamą życiowych możliwości. Co w tym złego? Pozornie nic, tym bardziej że jak tu nie ulec urokowi tak czarującej wizji, w której jesteśmy po prostu idealni. Tak oto stajemy oko w oko z jednym z najbardziej rozpowszechnionych mitów współczesności: mitem wiecznej młodości.

Co po nas zostanie? Ważne pytanie. Szkoda tylko, że nie spędza snu z powiek statystycznego Kowalskiego, lecz jest co najwyżej uprzywilejowanym zajęciem intelektualistów. Tym, co męczy przeciętnego dwudziesto- lub trzydziestolatka, są zrozumiałe skądinąd przyziemności w rodzaju: "Z czego zapłacę za studia?" lub "Skąd wziąć w tym roku fundusze na wakacje?".