„Słuchać, słuchać, nie przymuszać do niczego. Chciałbym pogodzić się z samotnością, jaką narzuca mi ten obowiązek. Gdybym miał codziennie świadomość, że ta cząstka samotności przeznaczona jest tylko dla Niego... Słuchać, nie przymuszając do niczego. Pojmować sercem, zrozumienie przyjdzie później” (Brat Roger).

Duchowość ignacjańska odsyła do trzech kluczowych słów. Pierwsze z nich to wzrost, który wiąże się z magis ("więcej") rozumianym nie jako więcej mnie, więcej studiów, więcej tytułów, prestiżu i siły, ale jako więcej Chrystusa, a mniej tego, co tylko moje. Paradoksalnie więc magis to umniejszanie się, które prowadzi do większej pokory i do większej służby, a to z kolei prowadzi do wzrostu.

Od lat próbuję zrozumieć duchowe znaczenie Eucharystii dla życia rodzinnego. Myślę, że może się ono przejawiać w nieskończenie wielu odsłonach, gdyż Bóg swoją łaską dostosowuje się do człowieka, jego wrażliwości, przeżyć i osobowości. Na podstawie własnych doświadczeń wspomnę o pięciu aspektach roli Eucharystii w życiu małżeńskim i rodzinnym.