Obecność osoby uzależnionej w naszym otoczeniu stanowi wyzwanie dla nas, by się zmieniać. Wspierać poprzez własną abstynencję – nie proponować alkoholu, nie rozmawiać o nim. Milczenie w tym wypadku to przejaw miłości bliźniego. Rezygnuję z alkoholu ze względu na innych.

Ze Stanisławą Celińską, aktorką, rozmawia Izabela Górnicka-Zdziech.

Życie młodych Boliwijczyków nie jest łatwe. Z pewnością jeden z najpoważniejszych problemów, z jakim muszą się borykać, to trudna sytuacja ekonomiczna i duże bezrobocie. Przytłacza ono szczególnie ludzi wchodzących w dorosłość, zniechęcając do podejmowania konstruktywnych działań.

Pochodzę ze Słowacji. Należę do Zgromadzenia Misyjnego Służebnic Ducha Świętego, czyli werbistek. Już dwanaście lat pracuję na Syberii. Wraz z dwiema siostrami z Polski przybyłam do Irkucka w 2000 roku. To właśnie w Irkucku, w Syberii Wschodniej, pracowałam najpierw, a od 2006 roku jestem w Kemerowie, w Kuźnieckim Zagłębiu Węglowym.

W wywiadzie dla "Życia Duchowego" Waldemar Krajewski mówi m.in.: "Bez zmiany życia człowiek z jednego uzależnienia popada w inne. Alkoholik przestaje pić, ale staje się pracoholikiem, seksoholikiem, uzależnionym od Internetu, jedzenia czy czegokolwiek innego. Jest więc abstynentem, ale nie jest trzeźwy. Trzeźwość to po prostu nawrócenie".