Temat numeru

Znamy zewnętrzną działalność i aktywność Matki Teresy, ale chcemy zajrzeć też głębiej i odkryć fenomen jej życia wewnętrznego, które może stać się światłem dla ludzi pogrążonych w wewnętrznych mrokach i ciemnościach.
Początkowy szok związany z inwazją rosyjską zaczął się po kilku dniach zmniejszać. Wyzwanie, jakim była wojna i śmierć, którą przyniosła, wymagało odpowiedzi. Wymagało czynnej alternatywy – stworzenia pokoju.
Teologia Hildegardy zawiera wizję człowieka uwydatniającą jego wielkość. Przyjmując własną ludzką bytowość w wierze we Wcielenie Boga, człowiek realizuje swoją misję stwórczą: ma kontynuować stwórcze dzieło Boga pośród stworzenia i pozwolić, by zajaśniała Jego miłosierna miłość.
Polubić i zaakceptować siebie, zatroszczyć się o siebie, to istotne czynniki budzące radość życia. Nauczał o tym już przed wiekami sam Jezus Chrystus, zostawiwszy nam jedną z ważnych zasad psychologicznych, kiedy mówił: „Kochaj bliźniego swego jak siebie samego”.
Błogosławieństwa rozpoczynające Kazanie na Górze (por. Mt 5,1–7,28; Łk 6,17–49) w tradycji chrześcijaństwa wschodniego traktowane są jako przykazania Chrystusa. Została w nich zawarta nauka o istocie prawdziwego szczęścia chrześcijanina.
Próbując ująć syntetycznie duchowość ośmiu błogosławieństw, można powiedzieć, że to duchowość realisty i maksymalisty. Chrystus pokazuje ludziom, że człowiek jest w stanie wspiąć się na wyżyny ducha, jednak jednocześnie uświadamia, że może to kosztować człowieka bardzo wiele.